29 июнь көнне Россиядә Хәзинә һәм сер саклау көнен билгеләп үтәләр. Белгечләр фикеренчә, ирләр серне саклый белә. Ә менә хатын-кыз бигрәк түземсез икән. Иң чыдамнары да ике генә тәүлек сабыр итәргә мөмкин, ди. Сезнең хәзинәгә юлыкканыгыз бармы, тапсагыз, нишләр идегез?
Зәлия Мөшәрәпова, республика ветераннар советы хезмәткәре:
– Үз гомеремдә бер тапкыр сыңар алтын алка таптым. Башка берни очраганы юк. Акчага юлыгам, әмма алмыйм. Килешми ул миңа. Ирем дә 50 сум акча тапса, 500 сумын югалта. Тиз кергән әйбернең бәрәкәте булмый. Әмма, хәзинә тапсаммы, дип хыялланып алыр идем.
Илназ Минвәлиев, Татарстанның атказанган артисты:
– Байлык хакында һәр кеше үзенчә уйлый. Хәерче, акчалы булыр идем, дисә, авыру сәламәтләнер идем, дияр. Байларга инде ул хәзинәнең кирәге дә юктыр. Тапкан малны нишләтү кешенең күңел халәтенә дә бәйле дип уйлыйм. Әмма мин бернигә дә кызыкмыйм. Гомер буе эшләп табарга өйрәнгәнмен. Авыл балалары шундый буладыр инде. Улларымны да хезмәт белән тәрбиялим. Әгәр дә инде берәр хәзинәгә юлыксам, бу хакта чит кешегә әйтеп тормас идем. Иң элек биш вакыт намаз укучы хатыным белән уртаклашам. Ул акыллы, төпле сүзен әйтә белә. Әмма байлык белән ерак китеп булмасын яхшы беләм. Тормышымның иң матур чагы. Гаиләм мине аңлый, әти-әнием исән-сау, улларым егет булып җиттеләр. Ашарга ризык, кияргә кием бар. Дуслар җитәрлек. Менә шуны бернинди хәзинәгә дә алыштырып булмый.
Таһир Шакиров, Питрәч районы, Кибәк Иле мәчете имам-хатыйбы:
– Бу очракта нәрсә әйтәсең инде: тапканга бик сөенмәскә, югалтканга бик көенмәскә кирәк. Чыгасы әйбер барыбер чыгып китә ул. Кешеләрнең, әйбер тапсаң, як-ягыңа карап, өч тапкыр кычкырырга да, хуҗасы табылмаса, димәк, синеке, кесәңә тыгып куясың, дип сөйләшүен ишеткән бар. Алай гына түгел, дин буенча, аның иясен табып тапшыру мәслихәт яисә аны мохтаҗларга бирәсең. Шулай булгач, хәзинә табу сиңа зур җаваплылык өсти. Хәзер төрле каналларда табылдыклар турында хәбәрләр урнаштырыла. Хәбәрләр арасында, кемдер миллионнар тапкан икән, дигәннәре дә очрый. Үземнең чит әйберләргә бер дә юлыкканым юк, кызыкмыйм да. Барына канәгать булып яшибез.
Зилә Хассамова, сәнгать җитәкчесе:
– Үз гомеремдә бернинди хәзинә тапканым юк. Әгәр аңа юлыксам, барлык хәзинәне акчага әйләндереп, яман шеш белән авыручы балаларга бирер идем. Үземә берни дә кирәк түгел. Иң мөһиме, балалар гына авырмасын.
Альмира Галиуллина, ике авыру бала тәрбияләүче ялгыз әни:
– Ике авыру балам белән фатир арендалап яшим. Әле менә шушы сорауны биргәндә кызым да янымда иде. Икебезнең дә фикерләребез бер булды. Безгә фатир да, башкасы да ул дәрәҗәдә мөһим түгел. Хәзинә тапсам, Эмиль улымны (ул тумыштан ДЦП белән авырый) чит илдәге иң көчле клиникага алып барып, аякка бастырыр өчен, табиблар кулына тапшырыр идем. Ул савыкса, безнең өчен иң зур бәхет шул булыр иде.
Рәшит Исмәгыйлов, эшмәкәр:
– Безнең нәсел мондый нәрсәдән курка. Бабаебыз бакчасыннан алтын табып ала. Бик зур суммада була ул. Әмма, алтын тапсаң, бәхетсезлек килә, диюләре туры килә. Башта аларның йортлары янып бетә. Аннары бер-бер артлы ике балалары йөреп торган җиреннән үлә. Әбием, аптырап, күрәзәчегә дә бара. Сукыр багучы бөтен бәланең алтыннан икәнен әйтә. Шуннан соң алар аны кайдадыр күмәләр. Әби бакчада икәнен әйткән иде. Башка туганнар куркудан эзләмиләр дә. Ә мин, кызыксынып, узган ел металл эзләгеч белән бакчаны әйләнеп чыктым. Тик берни тапмадым.
