Гөмбә җыю һәм эшкәртү серләре

Гөмбә җыюга җаннарын да бирергә әзер торучы “профессионал”лар аны яздан башлап, кырпак кар төшкәнче җыя. Мондыйлар, әлбәттә, нинди гөмбәне кайчан һәм кайсы урыннарда табып булуын төн уртасында уятып сорасаң да әйтеп бирә.

Әмма гөреҗдәне ак гөмбәдән көчкә аеручыларда да табигать­нең әлеге иң кыйммәтле бүләгенә бай чорда – август ахырларында – гөмбә җыюга карата кызыксыну көчәеп китә. Гомумән, август ае буе һәм сентябрьдә, “сезоны җит­теме, җитмәдеме?”, “җыярга бу­ламы-юкмы икән?” дигән со­рау­лар белән баш катырмыйча, гөм­бәне курыкмыйча, рәхәтләнеп җыярга була.

Тик һәр нәрсәнең тәртибе булган кебек, гөмбә җыюның да үз кагыйдәләре бар. Беренчедән, кәрҗинен тотып, урман тарафына юл алучы, әлбәттә инде, агулыны агусызыннан аера белергә тиеш. Икенчедән, картаеп муртаймаган, бөҗәкләр кимермәгән, корт­ламаган яшь гөмбәләрне ге­нә җыю кирәк. Бу чорда халык иң күп җыя торган гөмбәләрнең кай­берләренә тәфсилләбрәк тукталып үтик әле.

Көзге баллы гөмбә (опенок осенний) – август азагыннан алып кара көзгә кадәр, яфраклы урманда, башлыча каен агачы төплә­рен­дә, тамырлары өстендә, чыбык-чабыклы урыннарда, кайвакыт хәтта кычытканлыкта да үсә. Игътибар: бу гөмбәнең ялганы, ягъни агулысы да бар! Чынын ялганыннан ничек аерырга? Үсү урыны буенча гына аерып булмый. Чөнки тегесе дә, монысы да шул бер үк агач төпләрендә үсәргә мөмкин. Иң элек исеннән аерырга! Ашарга яраклысыннан – гөмбәгә хас хуш ис, ә агулысыннан җир исе килеп тора. Аннан килеп, “аягы” күпне сөйли. Чын гөмбә “аягын”, пленка-“итәк” би­зәп тора. Тегесенең “итәге” исә беркайчан да булмый! Эшләпә астындагы пластина­лар­ның төсенә дә игътибар итәргә кирәк. Әйбәт гөмбә пластинала­рының төсе – аксыл-саргылт, ә начарыныкы – сап-сары һәм хәтта карарак төстә. Эшләпә төзелеше дә төрлечә икән әле. Чын гөмбә­неке бераз кабырчыкланыбрак торса, ялганыныкы шоп-шома. Ә инде эшләпә төсенә килгәндә, ашарга яраклысыныкы – аксыл коң­гырт, агулысыныкы – күкерт тө­сеннән алып, кызыл кирпеч төсенә кадәр булырга мөмкин.
Баллы гөмбәдән кайнар аш-су әзерләргә, киптерергә, тозларга, маринадларга була. Аш-су әзер­ләү өчен кимендә 30 минут пе­шерергә.

Җирән гөмбә (рыжики). Га­дәттә чыршылыкта, наратлыкта үсә. Бу гөмбә тәме ягыннан да, тук­лыклы матдәләре һәм микроэлементлары ягыннан да бик күп “туган”нарыннан өстенрәк тора. “Җирәнкәй”ләрнең бер урында бик күп үсеп утырулары гына ни тора! Кем әйтмешли, бер чыршы төбеннән, эһ тә итмичә, бер кәрҗин гөмбә җыеп алырга була. Әмма тәҗрибәсез “аучы”ларны, әлеге дә баягы, “агулысын кисеп алмадыммы икән?” дигән сорау борчырга мөмкин. Чыршылыкта ялганы очрамый да диярлек. Ә менә наратлыкта үсеп утыручысы сирәк кенә булса да “ялганларга” мөмкин. Чын “рыжик”ны ялганыннан пластинкаларына бармак белән басып белергә була. Басуга, пластинкасы яшелләнеп китсә, кискәч, йомшагы сок бүлеп чыгарса, димәк, ашарга яраклы чын гөмбә. Ялган “рыжик” мондый үзенчәлеккә ия түгел. Хуш, мондыйлары бик сирәк очрый. Кайберәүләр җирән гөмбәне йөнтәс гөмбә (волнушка) белән бутарга мөмкин. Әмма бу агулы гөмбә түгел!

Ал гөмбә (сыроежка). Асылда барлык урманнарда, аланлык­ларда үсә. Шулай да юл кырыйларын, яшь каенлыкларны күбрәк үз итә. Бигрәк тә август аенда бик ишле була. Иң тәмлесе – яшькелт, саргылт эшләпәлесе. Аны суда яки каймакта (бераз су өстәп) пе­шерәләр, маринадлыйлар, кип­терәләр. Ал гөмбәне 5-7 минут пешерсәң, шул җитә. Тик аны агулы ак гөмбәдән (бледная поганка) аера белергә кирәк. Ал гөмбә туры “аяклы” (ак төстә, аска таба бераз тараеп китәргә мөм­кин) була. Ә инде агулы ак гөм­бәнең “аягы” төптән бәрәңге кебек түгәрәк­ләнеп, калынаеп тора (яшькелт яки саргылт төстәге сызыклар белән). “Поганка”ның “аягы”нда боҗрасы булуын да истән чыгармаска кирәк.

Гөмбәченең төп кагыйдәсе – үзең белмәгән гөмбәгә үрелмәү. Ә инде кәрҗинне тутырып өйгә кайткач, “табыш”ны кичекмәстән юып-эшкәртеп кую. Юып, чүп-чарыннан арындыргач, бер сә­гать дәвамында тозлы салкын суда тотарга кирәк. Җыйганда исә кәрҗингә эшләпәсен аска каратып салу дөресрәк. Болай эшлә­гәндә, гөмбә әйбәтрәк саклана.


Фикер өстәү