Зиараттан кайтып киләм. Берни дә уйлап булмый, хис-тойгылар аңны томалаган. – И, әнием… – дим дә тирән көрсенеп өстәп куям, – Әникәем… Бүген җиденче көне булса да, фани дөньядан китүен, аның мәңгегә дә кире кайтмаячагын яңа гына чамалый башладым бугай. Ләхеткә төшергән чак күз алдына килә. Кәфеннең оч-очларын сүтеп, башын кырынрак каратып куйган чак. Ни … Читать далее Марат Кәбиров үкенече турында: «Үзе исән чакта мин аңа беркайчан да «Әнием» дип тә, «Әникәем» дип тә әйтмәдем»