Бишектә яткан баланы кулыңа аласың, күтәреп йөртәсең, коляскага саласың, киендерәсең, чишендерәсең… Ул сиңа карышмый. Еламый да, тыпырчынмый да. Кайчагында елмаеп тик ята. Ул сиңа ышана. Тәпи басып, теле ачылса да, ул синең ихтыярга буйсына. Җитәкләп, каядыр алып барасың. Ашыктырасың. Ул каршы килми. Ышана. Сиңа. Сабый бала әти-әнисенә ышанган шикелле үк ата-анасы да, олыгая башлагач: «Картайган … Читать далее «Картайган көнемдә балаларым таяныч булыр»…мы? Марат Кәбировтан гыйбрәтле язмыш