Коръәни Кәримне укыганда эчке әдәпләр

  1. Коръәни Кәримне бирелеп, мәгънәсенә төшенергә тырышып, фикерләп уку, һәм аның белән гамәл кылырга тырышу. Раббыбыз Аллаһы Үзенең Изге Китабында болай дип әйтә: «[Коръәни Кәрим] Мөбарәк бер Китап ки, аны сиңа алар аның аятьләре хакында уйласыннар һәм [нәфесләренең бозык теләкләреннән арынган] аек акылга ия булганнар үгетләнсен дип иңдердек». «Сад», 38:29
  2. Коръәни Кәримне укыганда, аның кеше сүзе түгел, Аллаһы сүзе икәнлеген истә тотып уку.
  3. Коръәни Кәримне төп максатын белеп уку, ягъни бу Китап савапка ирешер һәм гыйбрәт алыр өчен укыла.
  4. «Мин инде Коръәни Кәримне шәп укыйм», – дип масаймау, тәкәбберләнмәү, бәлки, киресенчә, түбәнчелек белән укып, нәфесеңне тәрбияләү.
  5. Коръәни Кәримне укыган кешене тыңлаганда яисә ишеткәндә, сөйләшмәү, игътибар белән тыңлап, калеб белән фикерләү. Коръәни Кәримдә Хак Тәгалә болай дип әйтә: «Коръән укылган чакта, аны тыңлагыз һәм дәшми торыгыз, – бәлки, сез [Аллаһы тарафыннан] рәхмәт ителерсез». «Әл-Әгъраф / Киртәләр», 7:204
  6. Коръәннән булдыра алган хәтле ятлау һәм ятлаганын онытудан саклану, чөнки Коръәни Кәримне ятлау – сөннәт гамәл, ә ятлаганыңны онытмау – вәҗиб.
  7. Коръәни Кәримне укыганнан соң дога кылу.

Фикер өстәү