Илдар Хәкимов хатыны Гүзәл Уразованың хәле турында сөйләде

Татарстанда Халыклар бердәмлеге көне ничек узачак?

Унынчы этнографик диктант, «Безнең йорт – Татарстан» фестиваленең гала-концерты һәм дистәләрчә милли чара узачак.

Рөстәм Миңнеханов: «Без гаделлекне һәм тарихи дөреслекне бергәләп яклыйбыз»

Татарстан Республикасы Рәисе Рөстәм Миңнеханов Халыклар бердәмлеге көне белән котлады.

Үзеңнекен бел:

Педагогия уку йортларына укырга керүчеләр өчен таләпләр катгыйлана. Булачак укытучыларга үз фәне буенча БДИ тапшырырга туры киләчәк. Әйтик, физиклар – физика, химиклар химияне сайларга тиеш. Ә менә социолог, юрист, пиар һәм таможня өлкәсендәге белгечләргә тарихны белергә кирәк.

Кариев сәхнәсендә – Роберт Миңнуллин тормышы буйлап сәяхәт

Кариев театрында Роберт Миңнуллинга багышланган тәүге татар спектакленең премьерасы узды. «Гомер моңы» – Кариев театрындагы шәхесләргә бәйле спектакльләренең берсе. «Спектакль – Роберт абыйның исемен мәңгеләштерүгә тагын бер адым», - диде пәрдә ачылыр алдыннан театр директоры Ильнур Гайниев.

Сыр ясаучы: «Сыер савачагымны әни әйтте»

Эшләсәң ашыйсың! Азнакай районының Әгерҗе авылында гомер итүче Динара Харисова шулай ди. Рәссамлыкка укып, дизайнерлыкка өйрәнгән җиреннән шәһәрне ташлап, авылга кайтып киткән кеше ул. Булачак ире Рөстәмнең малларга мәхәббәте аңа да күчкән.

Хәл белешү: кышка ничек керәсез?

Авылларда көзге эшләр тәмамланып, акрынлап кышка таба атлыйлар. Анысының исә үз мәшәкате: кош-кортларны, малларны эшкәртәсе. Эшен эшләгәндә ялын да онытмый авыл кешесе. Авыл халкын тагын нәрсә көендерә һәм сөендерә? Үзләреннән сорадык.

Бергә җыелсалар, алты бәлеш тә җитми

Һәр бала үзе ризыгы белән туа. Әтнә районының Олы Бәрәзә авылында гомер итүче Әлфия һәм Билал Хөснетдиновлар 12 балага гомер биргән. Кызганыч, бүген алар икесе дә исән түгел. Әмма нәсел дәвамчылары, аларны сагынып искә алучылар, дога кылучылар күп.

Тукай даирәсе : яңа китап

«Ходай барыбызны да бертигез яраткан»

Рәүф белән көтмәгәндә очраштык. Бик озак еллар күрешмәгәнгә мин аны онытып бетергән идем инде. Беркөнне, моннан берничә ел элек инде бу, нәшрият бинасына килеп керүем булды, ишек төбендә вахтада утыручы ир кеше торып басты да: «О-о, Риман абый, нихәлләрең бар?» – дип күрешергә ике кулын сузды. Кайдадыр күргән бар шикелле, әмма искә төшерә генә алмыйм бит. «Син кем соң?» – дип сорарга уңайсыз.