Бер кеше өй алдында балтасын югалткан. Эзләмәгән җире калмаган. Капка төбенә чыгып караса, анда күрше малае йөри икән. Малайның һәрбер адымы аның карак икәнен дәлилли кебек. «Мөгаен, ул урлагандыр инде», – дип, капка алдына чыга башлаган хуҗа үз балтасына абынып егыла. Балтасын тапкач, капка төбендә йөргән күрше малаеның карак икәнлегенә ишарә итә торган бер генә сыйфатны да тапмый.
Пәйгамбәребез (с.г.в.) дә: «Башкаларны гаеп итәр алдыннан карагыз, үлчәгез, гаепсезне гаеп итә күрмәгез. Сәбәпсезгә берәрсен гаеп итә башласагыз, ул иң ялган сүздән булыр», – дип әйткән бер хәдисендә.
