Кайчак юк кына нәрсәдән кәеф китеп, я булмаса, бөтенләй, төшенкелеккә бирелгән чаклар һәркемгә таныштыр. «Бар көчеңне җыеп торып бас!» – дип җырлыймы әле Илсөя Бәдретдинова? Шулай да, бүгенге сәхифәбез кунаклары кәефсез чакта нишли? Төшенкелеккә ничек бирелмәскә?
Ришат Әхмәдуллин, Камал театры артисты:
– Андый чакларда мине догалар коткара. Аннан соң, вакыт юк чакта онытылган, әмма кәефемне күтәрә торган эшләрне эшлим. Мәсәлән, озаклап җәяү йөрим, Казан урамнарын әйләнәм. Саф һава – үзе дәва. Өйдә һәрвакыт диярлек тынычландыра торган музыка яңгырап тора. Мин андый көйләрне бик яратам, йокларга да булыша ул. Төшенкелеккә бирелә башлавымны сизүгә, ялгыз калырга тырышам. Үз-үзем белән сөйләшәм, башымдагы уйларны тәртипкә китерәм, шул рәвешле тынычланам.
