Түбән Кама районының Сухрау авылында гомер итүче Мәрзия һәм Гаптеләхәт Галиәхмәтовларның бергә гомер итүенә 66 ел булган. Язылышулары җәй көне булса да, ЗАГС хезмәткәрләре ел башыннан ук котлап киткән. Матур тормыш итүче Галиәхмәтовлар гаиләсе турында киленнәре Әлфия ападан сораштык.
– Без әткәй белән әнкәйдән үрнәк алып яшибез. Килен булып төшүгә, шулкадәр җылы кабул иттеләр. Әнкәй бигрәк әйбәт булды. Үткен кеше ул. Әмма гадел. Беркайчанда артык сүз әйтмәс, күңелне төшермәс иде. Мине яратып кына торды. Ирем Назыйм да әнкәйгә ошаган. Үз әнием дә бик якын итте аларны, – ди Әлфия апа. – ЗАГС бүлегеннән килеп котлагач, бик сөендек. Безнең әти белән әни кебек гаиләләр сирәк бит инде алар. Шуңа да андыйларны ел саен котласалар да, начар булмас. Мин аларга бик рәхмәтле. Гомер буе дәрәҗәләре булды. Аларны һәркем хөрмәт итте. Авылдашлары да бик мактый иде. Бер генә мисал, Нияз улым мәктәпкә укырга кергәч, сыйныф җитәкчесе ирем авылыныкы иде. Мин баламның ныклап укып китә алмаганына борчылдым. Шунда, укытучыбыз: “Әлфия, борчылмагыз. Балагыз бик тәртипле, акыллы. Әби-бабасына ошаса, бер дигән егет булыр”, – диде. И горурландым шулчакта! Чынлап та, әткәй белән әнкәй безгә өлге алар. Мин аларга Назыймым өчен дә рәхмәтле.
Гаптеләхәт абый белән Мәрзия апаның икесенә 80 елдан артык эш стажлары бар. Әле дә тик тормый алар. 92 яшьлек Гаптеләхәт абый ишегалдындагы эшләрне карый, Мәрзия апа тәмле ризыклары белән сыйлый.
– Әткәй белән әнкәй безгә бик кадерле. Яратып кына торабыз үзләрен. Һәр баласын, онык-оныкчыгын тигез күрә алар. Балаларын туганчыл итеп үстергәннәр. Шул тәрбия оныкларда да бар. Әле менә соңгы барганда, әнкәй Әлфиям генә матур итеп фотога төшерә мине, дип күңелне күтәрде. Әткәй дә: “Кызым, гөлләр арасында төшереп ал әле мине” , — дип фотога төште. Көнгә әллә ничә тапкыр сөйләшеп торабыз. Исән генә була күрсеннәр, – ди Әлфия апа.
Гөлгенә ШИҺАПОВА
