70 яшьлек волонтер: «Кешеләргә ярдәм итүдән тәм табам»

Бу яшьтәге ханымнарның күбесе көннәрен телевизор алдында сериал карап, оекбаш бәйләп кенә үткәрергә тиеш кебек. Әңгәмәдәшебезгә исә мондый яшәү рәвеше ошамый. Гел хәрәкәттә булырга кирәк, ди 70 яшьлек волонтер Людмила Сәйфетдинова.

— 2012 елдан бирле волонтерлык хәрәкәтендә мин. 2013 елгы Җәйге Универсиаданы оештыру вакытында волонтерлар җыелганда кушылдым. «Мирас» стадионында ир-ат һәм хатын-кызлар футболы ярышлары вакытында волонтер идем, спортчыларны озата йөрдем, — дип сөйләде ул.

Бер генә зур чарадан да читтә калмый Людмила Сәйфетдинова. Бер дә армый да, бу эшеннән туймый да. Хәер, аны эш дип санамый да инде ул.

— Бу инде минем яшәү рәвешем. СССРның һәм Россиянең почетлы доноры да әле мин. 15 литр 800 миллилитр кан бирдем. Донорлык өчен акча алганым булмады. Турыдан-турын кан салдырганым да булды әле: ул чакта «ярдәмем генә тисен иде» дисең, башта бүтән уй юк. Кешеләргә ярдәм итүдән тәм табам. Күңелгә шуннан рәхәт булып китә. Волонтер булуым да шуңа бәйле, — ди әңгәмәдәшебез.

Казанда булган барлык спорт чараларында волонтер булган, “Җиңүнең көмеш волонтеры” исемен йөртә Людмила Сәйфетдинова.

– Сугыш ветераннары белән очрашам, алар әле мине “кызым” дип йөртә. Мөмкинлекләре чикле балалар, инвалид кешеләр өчен мастер-класслар оештырам. Пандемия вакытында чикләүләр булды, анысы. Әмма башкаларга ярдәмләшү теләген ул гына бетерә алмады. Битлекләр тектем, бушка тараттым, – дип сөйләде ул. – Әле Казанда көтеләчәк алдагы ярышларда да катнашырга исәп бар.

Чулпан Гарифуллина


Фикер өстәү