104 яшьлек Өммениса Һадиева моңарчы чишмәдән суны үзе ташыган. Туган көненә бүләк итеп, җирле үзидарә рәисе су кертергә вәгъдә биргән. Мамадыш районының Зур Өске авылында туган, Түбән Тәкәнеш авылында гомер итүче Ак әби әле биеп тә җибәрә. Картаерга исәбе юк – җитез хәрәкәтле, җор телле, тапкыр, аралашучан. Аның ихлас шатлыгы ташып торган күзләре һаман да очкыннар сирпи.
– Гомерем буе кешеләргә авыр сүз әйтмәдем. Талашканым булмады. Хезмәтне яраттым. Эшләгәнгә шушы бер гасырдан артык гомеремне яши алдым да инде мин, – ди ул.
Әле бүген дә: “Хәрәкәттә – бәрәкәт!” – дип яши. Абзарында тавыклары хуҗасы кебек җырлап йөриләр. Үзе генә торуына карамастан, җәен бәрәңгеләрен, яшелчәләрен утырта, аларны кайгырта, чиләк-көянтәсен күтәреп, суга да чыгып китә. Ике дистә елга якын инде өченче кызына әйләнгән социаль хезмәткәр Русудан Иванова утынын кертеп, суын ташып куя да, хәтта мунчасын да үзе яга һәм берүзе юынып чыга ул!
Кызлары Асия – Казанда, Сәрия Кукмарада яшәсәләр дә, кунакка бик еш кайтып, әниләре яраткан әйберләрне күчтәнәчкә ташып кына торалар.
– Инде үзебез өлкән яшьтә булсак та, һаман безгә киңәшләрен биреп кенә тора, – ди кызы Сәрия.
Русадан Иванова Өммениса әбидә атнасына дүрт тапкыр була.
– Минем тормышым, бөтен Тәкәнеш төбәге яңалыклары турында гел сораштырып тора ул. Кешене исеме белән хәтерли. Кергән кешеләрне дә таный. Берәр нәрсә ошап бетмәсә, шелтәләп алырга да күп сорамый, – ди.
Ә бит ул шушы 104 ел эчендә ил күтәргән бөтен авырлыкларны да йөрәге аша уздырган. 1921 нче елгы ачлыктан исән калган.
– Сигез яшьлек чагымда бизгәк тоткан иде. Шуннан авыру күрмәдем, беркайчан да дару эчкәнем, хастаханәгә барганым булмады, – ди.
Бөек Ватан сугышы елларында үзе эшли торган артель һәм Тәкәнеш районы җитәкчеләре аңа үз гомерендәге иң олы бүләкне ясыйлар – Казан артындагы Васильево ял йортына юллама белән бүләклиләр. Кап суга торган артельдә эшләгән ул. Кап сугу дип элек капчык ясауны әйткәннәр. Стахановчы булган. Эшләрендә бик зур күрсәткечләргә ирешүчеләрне, рекордлар куючыларны узган гасырның утызынчы-кырыгынчы елларында: “Стахановчылар“, – дип йөрткәннәр.
“Озак яшәү өчен бернәрсәгә дә кайгырмаска кирәк. Алла үзе бирә, үзе ала. Кайгырып, бер нәрсә дә барып чыкмый”, – ди йөзьяшәр. Кешеләрдә дә яхшы якларын гына күрергә өйрәнгән ул. Калебе чиста, күңеле яхшылыкта аның. “Озак яшәүнең тагын бер сере – аның нәселдән килүендәдер. Әнием Гыйздениса да йөз яшен тутырган иде”, – дип тә өстәде. Аннан ул уйланып торды да: “Дөрес тукланудандыр да”, – дип тә куйды. Кызы Сәрия апа гына аның белән килешеп бетмәде бугай. “Ул бит табиблар безгә күп кулланырга ярамый дигән ризыкларны күбрәк ашый. Сыер мае өстәленнән өзелми. Итнең майлысын ярата. Кура җиләге яфрагын төнәтеп эчә”, – дип куйды.
Туган көнендә хәзер Өммениса әбинең тагын бер көтеп алган кунагы бар. Һәр елны аны район башлыгы Анатолий Иванов үзе килеп котлый. “Мин аны улым кебек якын күрәм”, – ди Ак әби.
Өммениса Һадиеваның туган көненә иң истәлекле бүләк – Бөек Җиңүнең 75 еллыгы хөрмәтенә юбилей медале булгандыр. Районыбызның иң өлкән кешесе дөнья, ил һәм Мамадыш яңалыклары белән көндәлек танышып бара алсын өчен, район җитәкчесе Анатолий Иванов аңа телевизор да бүләк итте. Ак әбигә Түбән Тәкәнеш авыл җирлеге башлыгы Рөстәм Хәмизуллин да үз бүләген тапшырды. Җәй җитүгә өенә су да кертәчәкләр. Бу көнгә кадәр ул: “Суга да барып йөрмәгәч, тагын кайда хәрәкәтләнергә тиеш соң мин”, – дип әйтә торган булган.
104 яшьлек Өммениса Һадиеваның тагын бер сере бар. Битенә крем сөртә. Дөрес эшли: хатын-кыз нинди яшьтә булса да, чибәр күренергә тиеш.
Ландыш Бабаниязова,
Минневәрис Мингалиев
